Οι Λατίνοι ονόμαζαν Genius τον γενέθλιο δαίμονα, τον θεό στον οποίο ανετίθετο η κηδεμονία κάθε ανθρώπου κατά τη γέννησή του. Η ετυμολογία είναι ξεκάθαρη και παραμένει μέχρι σήμερα καταφανής στη γλώσσα μας στην εγγύτητα μεταξύ "δαιμονίου" (genio) και "γέννησης" (generate). Εξάλλου το στοιχείο ότι και ο Genius συνδεόταν με την τεκνογονία αποκαλύπτεται από το γεγονός πως για τους Λατίνους το κατεξοχήν "δαιμονικό" (geniale) αντικείμενο ήταν το κρεβάτι: genialis lectus, η νυφική κλίνη, γιατί σε αυτή λαμβάνει χώρα η γενετήσια πράξη.

Giorgio Agamben