Το παρά είναι ένα αντιθετικό πρόθεμα που δηλώνει συγχρόνως την εγγύτητα και την απόσταση, την ομοιότητα και τη διαφορά, την εσωτερικότητα και την εξωτερικότητα [...], ένα πράγμα που τοποθετείται συγχρόνως εντεύθεν και εκείθεν ενός συνόρου, ενός κατωφλιού ή ενός χείλους, ίσης καταστατικής θέσης και ωστόσο δευτερεύουσας, επικουρικής, εξαρτημένης, όπως ένας καλεσμένος με τον οικοδεσπότη του, ένας σκλάβος με τον κύριο του. Ένα πράγμα σε παρά δεν είναι μόνο και από τις δύο συγχρόνως πλευρές των συνόρων που χωρίζουν εσωτερικό και εξωτερικό: είναι επίσης τα ίδια τα σύνορα, το παραπέτασμα-διαπεραστή μεμβράνη ανάμεσα στο μέσα και το έξω. Τα συγχέει μεταξύ τους, αφήνοντας το εξωτερικό να μπει και το εσωτερικό να βγει, τa διαίρει και τα ενώνει.

J. Hillis Miller