Στο Οι 120 μέρες των Σοδόμων, η πράξη της σοδομίας δεν πρέπει να εκληφθεί απλά και μόνο ως πρωκτικός ερωτισμός, δηλαδή ως μια απλά και αιτιακά προσδιοριζόμενη φυσικο-ζωική απόλαυση. Η σοδομία, βιβλικά και θεολογικά ερμηνευμένη, είναι μια πράξη, η οποία, από λειτουργική άποψη, δεν υπακούει ούτε στην αρχή της αναπαραγωγής του είδους - καθόσον το σπέρμα, δηλαδή ο φορέας του γενετικού υλικού, εκχύνεται στο κατ'εξοχήν άχρηστο τμήμα του οργανισμού, στο περίττωμα- ούτε στην χριστιανικής προέλευσης ουμανιστική επιταγή περί σεβασμού απέναντι στον πλησίον. Αντιθέτως, στοχεύει σε μια εμπρόθετη δαπάνη: στον οργανικό και ηθικό εκμηδενισμό του ερωτικού συντρόφου, στην καταστροφή του άλλου ως τέτοιου προκειμένου να τον καταστήσει πραγματικά παρόντα.

Δημήτρης Γκινοσάτης - Από την εισαγωγή του βιβλίου "Ο ανοσιουργός φιλόσοφος. Για το σημείο και τη διαστροφή στον Sade" του Pierre Klossowski